Kiedy otwory kieszonkowe są odpowiednią techniką stolarską?

Należy pamiętać, że w eksperymencie pana Wandla 99 funtów to 99 funtów za pojedynczy przegub, przy czym nacisk wywierany jest w sposób pierwszej klasy dźwigni. Będziesz miał wiele otworów w kieszeni w danej konstrukcji. Spójrzmy na przykład z twojego stołu. Większość tego nacisku rozkłada się na nogi i na podłogę, powiedzmy, że masz cztery nogi i cztery deski tworzące ramę, do której przymocowany jest blat stołu. Jest on również stosowany w połączeniu z klejem do drewna (np. titebond), więc nie patrzysz tylko na wytrzymałość śrub, ale również na klej.

Nawet pomijając fakt, że masz zamiar przykleić swoje otwory w kieszeni, że nacisk jest rozłożony na co najmniej dwóch stawów i większość nacisku od kogoś, kto opiera się na stole idzie do samych nóg, a nie do klasy jedną dźwignię bezpośrednio stosowane do stawu jak pan Wandel używane do jego eksperymentu.

Kieszonkowe otwór stawu jest świetny do ramek twarzy, jak wspomniano rob. Mój przyjaciel użył kreg jig do budowy swojego biurka i nie rozpadło się ono na kawałki wokół niego. Prawdopodobnie nie użyłbym go jako jedynego jointa do stołu kuchennego, ale nie byłbym przeciwny użyciu go do zaciskania połączeń zaprawowych i czopowych.

Szczerze mówiąc, myślę, że eksperyment pana Wandelsa jest mylący, ponieważ pokazuje, że pojedynczy joint jest mocniejszy, ale odnosi się wrażenie, że nie powinno się używać kieszonkowych otworów, ponieważ są one słabe, a tak po prostu nie jest. Jestem ciekaw, dlaczego jego eksperyment nie zgadza się z twierdzeniami Grega z “niezależnych testów” Kreg twierdzi, że złącze z otworem w kieszeni może wytrzymać więcej obciążeń ścinających niż złącze z zaprawą murarską i czopem. To może być prawda, ponieważ test Wandela nie był dla obciążenia ścinającego. Interesujące może być zobaczenie, jak ten eksperyment został przeprowadzony.

Głównie myślę, że istnieje opozycja do stolarki z otworami w kieszeni, ponieważ nie jest ona “klasyczna”. Robotnicy stolarki lubią myśleć o sobie jak o rustykalnych tradycjonalistach, prowadzących rzemiosło przekazywane z pokolenia na pokolenie. Kieszonkowe dziury mogą wydawać się zbyt duże jak kula, albo zbyt “nowoczesne”, ale szczerze mówiąc, są wystarczająco mocne na wiele sytuacji, w tym na lekkie stoły i biurka.

Kieszonkowa stolarka otworowa jest powszechnie stosowana w szkieletach czołowych szafek, ale może być również przydatna w wielu innych zastosowaniach. Na stronie internetowej Jaya Batesa znajduje się cała kategoria projektów jest on zbudowany przy użyciu stolarki otworowej, od szafki na biżuterię, przez łóżko piętrowe, po stołek barowy.

Jak w przypadku wielu rodzajów połączeń, stolarka otworowa jest wystarczająco mocna w wielu zastosowaniach. Na przykład, istnieją nawet tutoriale na temat jak zbudować stół warsztatowy z wykorzystaniem otworów kieszonkowych .

Stolarka z otworami kieszonkowymi jest naprawdę tylko bardzo fantazyjną formą paznokcie u nóg , która jest techniką budowlaną powszechnie stosowaną w budownictwie domów i szaf.

Zazwyczaj nie poddaje się połączeń otworów kieszonkowych typowi siły stelaża wykazanemu w eksperymentach Matthiasa. Jeśli chcesz użyć otworów kieszeniowych w takim zastosowaniu, możesz wzmocnić się przed siłami regału za pomocą dodatkowych poprzeczek i stężeń ukośnych.

Pamiętaj również, że projekt z użyciem wkrętów kieszeniowych nie musi używać ich wyłącznie jako jedynej metody stolarskiej. Z pewnością możesz użyć śrub kieszonkowych do niektórych części projektu, a do innych metod ciesielskich do innych części projektu.

Mam jig kieszonkowy Kreg i uważam go za bardzo użyteczny. Wiele miejsc, w których ktoś może mieć tylko klejone stawu będę używać kieszeni otwory do wzmocnienia go.

99lbs. na staw jest rzeczywiście dość dużo dla wielu stawów, ponieważ często siła dostaje rozłożone na wiele stawów. Nie tylko to, że dodając więcej śrub zwiększasz siłę. Teraz po tym wszystkim zgadzam się, że istnieje wiele stawów nie użyłbym otworu w kieszeni, ponieważ nie czuję, że są one wystarczająco silne. Biorę to pod uwagę przy ocenie każdego przypadku z osobna.

Używam ich często na moich półkach na książki do wzmacniania połączeń klejowych. Pozwala mi to również na uzyskanie “mocnych” połączeń, które wyglądają “inaczej”, jeśli spróbuję stworzyć je w inny sposób.

Jedną z ważnych części jest kierunek, w którym śruby trzymają połączenie w stosunku do kierunku, w którym działa na nie normalna siła. Wszystko, co “wyciąga” wkręt “z” drewna (np. skręcanie na boki) w końcu zawiedzie.

Każdy typ połączenia ma swoje miejsce i biorąc pod uwagę takie rzeczy jak czas, wygląd, potrzebną wytrzymałość i oczekiwaną żywotność połączenia, należy podjąć decyzję.

Jeśli nie mówimy o jakiejś fantazyjnej japońskiej stolarce bezklejowej, to istnieje zasadnicza różnica: zarówno czop + czop, jak i gołębnik są sklejone razem.

Stolarka z otworami kieszonkowymi jest skręcona, co pozwala na jej ponowne rozpięcie. Jeśli w pewnym momencie będziesz mógł ponownie zdemontować wynik swojej pracy, otwory kieszonkowe są w rzeczywistości lepsze niż dwa pozostałe, bez względu na to, jak słabe są lub jakiego rodzaju jig wymagają.

Jeśli ten duży stół w jadalni nie zmieści się przez drzwi, mocne połączenia nie pomogą wcale. i jeśli sklejisz elementy wewnątrz pomieszczenia, nigdy nie odzyskasz go w jednym kawałku.

Wszystko na swoim miejscu. Lata temu zgubiłam wszystkie moje oprawki i patrzyłam na facetów, którzy używali ciasteczek. Potem przestawiłam się na ciasteczka. Kiedy na ulicy pojawiły się dziury w kieszeni (były w dużych fabrycznych meblach od kiedy kto wie), spojrzałem na tych facetów. W ciągu ostatnich 15 lat otwory w kieszeni stały się nieodzowną częścią naszego repertuaru zapięć.

Faceframey, tak; fartuchy stołowe, być może; blejtramy do krzeseł, nie; klejenie paneli o płaskich krawędziach - niepotrzebne, marnotrawne i potencjalnie szkodliwe.

99 funtów zastosowanych jako pierwsza klasa poziom 15cm od połączenia jest rzeczywiście BARDZO silny. Jeśli masz stół na 4 nogach i usiądziesz na nim osoba o wadze 400 funtów, każda noga przenosi zdecydowaną większość ciężaru na ziemię, otwór w kieszeni nie przenosi tego ciężaru, po prostu trzyma nogi na miejscu. Oparcie się o stół da pewien poziom siły, która chce pociągnąć/pchnąć nogi do siebie i przetestuje siłę otworu w kieszeni, ale kiedy opierasz się o coś jeszcze raz, większość ciężaru przechodzi przez dwie najbliższe Ci nogi.

Najgorszy scenariusz to półka w szafce, gdzie sam przegub przenosi całą masę. Ale po raz kolejny, jeśli masz 6 otworów w kieszeni, czy Twoja szafka naprawdę będzie nosić więcej niż 300lbs na półce? Musiałbyś mieć kilka poważnych naczyń, aby to było lol.

To, do czego nie chciałbyś użyć otworu w kieszeni, byłoby czymś w rodzaju krzesła. Ludzie rzucają się na krzesła pod różnymi kątami i często gwałtownie wrzucają się do środka i pozwalają krzesłu je złapać. W żadnym wypadku krzesło w ciągłym użytkowaniu nie wytrzymałoby z czasem.

Najlepsze wykorzystanie otworów kieszonkowych w stolarce, które znalazłem, to zastąpienie mocowania. Kiedy nie ma wystarczającej ilości zacisków lub forma projektu sprawia, że zaciskanie jest trudne, pomocne jest sklejenie połączenia i zamiast zacisku użyć otworu kieszonkowego do wyciągnięcia i przytrzymania elementów razem.

Użyłem dziur w kieszeni. Wytrzymałość można zwiększyć poprzez użycie większej ilości śrub. Co ważniejsze, w Twoim projekcie, upewnij się, że drewno podtrzymuje ciężar, a połączenie trzyma rzeczy na miejscu, a nie bezpośrednio bierze ciężar.

Gwoździe w drewnianej ramie Twojego domu trzymają drewno na miejscu, ale nie biorą ciężaru bezpośrednio, drewno podtrzymuje wszystko.