Zastrzeżenie: Nie mam dużego doświadczenia w obróbce drewna.
Szlifuję obecnie moje biurko, które z czasem zabrudziło się. Jeśli spojrzę na papier ścierny, widać na nim brązowe plamy:
Co to jest i czym powinienem się martwić?
(używam jednego z nich:
What are these and should I worry?
This is called corning and yes it is something to pay attention to.
Corning is distinct from normal clogging - notice the dark colour, as opposed to dust clinging to the paper which is usually very light.
Corns are generally formed of either resins from the wood itself or a finish in or on the surface, such as lakier of course. Wszystkie wykończenia, które wysychają na twardo mogą prowadzić do rogowacenia, w tym wysychające oleje, szelak, lakiery i lakiery. I jak również, że pozostałości kleju może spowodować to również.
Powodem, dla którego nie chcesz nadal używać papieru rożnego jest to, że odciski 1, zakłócają prawidłowe szlifowanie (ponieważ siedzą one wyższe niż otaczający żwir zmniejszają wydajność szlifowania, ponieważ mniej żwiru jest w kontakcie z drewnem) i 2, mogą one rzeczywiście zarysować lub siniaki powierzchni drewna w najgorszym przypadku.
Prevention is better than cure Najlepiej jest starać się unikać tworzenia się nagniotków, choć nie zawsze jest to możliwe.
Nagniotki zazwyczaj tworzą się najbardziej, gdy mocno naciskasz na papier - czego eksperci mówią nam, aby i tak nie robić, niezależnie od metody szlifowania; “pozwól papierowi wykonać pracę” jak mówi powiedzenie - i/lub jeśli szlifujesz bardzo szybko. Zarówno nacisk, jak i prędkość oznaczają, że papier może generować dużo ciepła, które zmiękcza lub faktycznie topi żywice, które następnie mogą przylegać i twardnieć na papierze.
Problem z prędkością jako przyczyną jest to, że jest ona nieodłącznym elementem większości operacji szlifowania z napędem, dlatego nie zawsze można całkowicie tego uniknąć. Dlatego tak ważne jest, aby nie naciskać mocno, bez względu na to, jak bardzo jest to kuszące! W przypadku szlifierek wibracyjnych lub obrotowych jedynym dociskiem ma być ciężar dłoni spoczywającej na szlifierce, nie należy używać siły mięśni do dociskania szlifierki do powierzchni.
Spróbuj również przesunąć szlifierkę w sposób odmierzony, równomierny, nie do końca wolny, ale zdecydowanie nie szybki.
Co zrobić, gdy już je dostaniesz Nagniotki mogą być na tyle wytrzymałe, że bardzo trudno je usunąć z papieru. Jedną ze starych technik zalecanych w starszych prowadnicach jest ostre przeciąganie klocka ściernego (lub w Twoim przypadku podkładki do szlifowania dłoni) nad krawędzią kawałka drewna, najlepiej twardego. Warto spróbować, ale okazało się, że nie jest to tak skuteczne.
Lepszą metodą jest szczotkowanie papieru szczotką drucianą. Wystarczy do tego szczotki z mosiądzu lub brązu, ale możesz użyć szczotek stalowych, jeśli to wszystko, co masz. W najlepszym wypadku ta szczotka usunie wszystkie lub prawie wszystkie zakamarki, a następnie możesz kontynuować szlifowanie.
Jeśli szczotkowanie nie usunie wystarczająco dużo, warto spróbować zeskrobać resztę, używając krawędzi czegoś w rodzaju dłuta “ubijającego”, które trzymasz w pobliżu do trudnych zadań, lub sztywnego noża do kitu (prawdopodobnie tym lepiej dla danej pracy). Tak czy inaczej istnieje szansa, że rozerwiesz lub przetniesz papier, w tym przypadku powinieneś go podrzucić i nałożyć świeży kawałek.
Chociaż nie zawsze są one dostępne dla szlifierek elektrycznych, powinienem wspomnieć, że istnieją papiery, które są celowo wykonane, aby zapobiec zapychaniu się, a te również będą bardziej odporne na rogowacenie. Papiery te są zazwyczaj jednego z dwóch rodzajów:
Problem polega na tym, że te plamy na papierze ściernym mogą osadzać się z powrotem na szlifowanej powierzchni.
Plamy te zazwyczaj oznaczają, że musisz czyścić papier nieco częściej podczas szlifowania. To, co się dzieje, to fakt, że powierzchnia, którą szlifujesz, zapycha się w porach papieru ściernego i topi się.
Czyść (lub zmieniaj) papier częściej i te plamy znikną. Możesz też zacząć od grubszego żwiru, który nie będzie się tak łatwo zatykać.