Obecnie pracuję na ławce wejściowej w czarnym orzechu włoskim. Zastanawiam się, czy powinienem podnieść ziarno przed zakończeniem pracy na ławce, czy nie. W przeszłości tego nie robiłem. Słyszałem, że lepiej jest podnieść zboże. Ale nie wiem, z jakich powodów.
Więc jaki jest cel lub korzyść z podniesienia ziarna przed wykończeniem mebla plamą na bazie wody lub lakieru?
Chcesz podnieść ziarno przed użyciem wykończeń na bazie wody, ponieważ te również podniosą ziarno, ale nie będziesz w stanie odpowiednio zeskrobać/piaskować podniesionych włókien. Polecam użycie wody destylowanej, ponieważ nie zawiera ona żadnych minerałów, które mogą odbarwiać niektóre rodzaje drewna. Nie należy zalać powierzchni, lecz przetrzeć ją czystą szmatką i pozostawić do całkowitego wyschnięcia. Delikatnie zeskrobać lub zeszlifować podniesioną usłojenie, a następnie powtórzyć w razie potrzeby, aż drewno po wytarciu na wodzie pozostanie gładkie.
Woda powoduje pęcznienie włókien drzewnych i ich plastyczną (trwałą) deformację. Pozostawia to szorstszą powierzchnię niż ta, która została przygotowana przez szlifowanie lub skrobanie. Szlifowanie po bejcowaniu zazwyczaj powoduje, że kolor jest bardziej nierównomierny, a potrzeba kolejnej warstwy bejcy wyrównuje się bardziej. Wstępne podniesienie ziarna przy użyciu zwykłej wody i lekkie szlifowanie przy użyciu ~320 żwiru w celu usunięcia podniesionego ziarna (po wyschnięciu) pozwoli na nałożenie bejcy WB i uzyskanie gładkiej powierzchni po wyschnięciu do górnej warstwy. Jeśli nie stosuje się bejcy lub barwnika, to nie ma żadnej korzyści z wcześniejszego podniesienia ziarna do lakieru nawierzchniowego WB. Pierwszą warstwę nawierzchniową można zamiast tego lekko przeszlifować.
Najlepiej jest zalać powierzchnię, aż nie będzie więcej wchłaniana woda (butelka z aerozolem i szczotka do piany działają dobrze), a następnie wytrzeć i pozostawić do wyschnięcia. Gwarantuje to, że po nałożeniu bejcy/barwnika WB poziom wchłaniania przez włókna drewna nie przekroczy poziomu poprzedniego zwilżania, dzięki czemu nie dojdzie do dalszego podnoszenia się włókien. Na drewnie iglastym zwykle podnoszę usłojenie dwukrotnie, zalewając powierzchnię za pierwszym razem, szlifując, a następnie lekko zwilżając za drugim razem. Drewno miękkie nasiąka wodą w ilości wystarczającej do podniesienia dużych powierzchni włókien, a spęczniałe włókna w tych miejscach są usuwane przez szlifowanie na płasko. Drugie zastosowanie dotyczy tych obszarów.
Podniesienie usłojenia nie tylko pomaga wydobyć włókna, które mogą pęcznieć podczas stosowania rzeczywistego wykończenia, ale nasycenie usłojenia wcześniej z kondycjonerem do drewna pomoże uczynić usłojenie “pop out” (być bardziej atrakcyjne wizualnie), który, gdy starasz się o piękne wykończenie, jest coś, co normalnie chcesz.
Dobre odpowiedzi, ale wydaje się, że nikt jeszcze nie wspomniał o tym, że niektóre rodzaje drewna są bardzo podatne na podnoszenie się włókien, a niektóre naprawdę nie.
Nigdy nie “podnosiłem” włókien przez zwilżanie jako oddzielny proces, ale widziałem efekty tego podnoszenia się po nałożeniu wodorozcieńczalnej powłoki bazowej. Z mojego (wprawdzie ograniczonego) doświadczenia wynika, że gęstsze drewno twarde wydaje się być mniej podatne na podwyższanie się włókien lub “puszkowanie”, ale może to nie być prawdą we wszystkich przypadkach.
Również to zależy od tego, jakiego rodzaju wykończenia chcesz. Zobacz ten link http://www.wood-finishes-direct.com/info/faq#should-i-worry-about-raising-the-wood-grain
Is grain raising (with water based products) something to be concerned about?
In short - no, but it is a question of personal taste. Ziarno nie jest szorstkie w dotyku, lecz raczej teksturowane. Innymi słowy, wzór drewna może być odczuwalny przez wykończenie drewna. Niektórzy klienci bardzo lubią czuć drewno w dotyku. Jeśli nakłada się kilka warstw lakieru, to podnoszenie się usłojenia nie stanowi problemu, ponieważ lakier ma tendencję do uszczelniania się na usłojeniu, które zostało podniesione, tworząc tym samym gładką powierzchnię.
Warto również wziąć pod uwagę, że jeśli zamierza się zastosować wykończenie z więcej niż jedną warstwą, to często zdarza się, że drewno i tak będzie szlifowane między warstwami. W przypadku drewna Meranti (które jest dość lekkim drewnem twardym, dość podatnym na spulchnianie/podwyższanie słojów) nakładamy podkład, szlifujemy go, aby uzyskać kluczowe wykończenie (co również ma efekt spłaszczenia słojów), a następnie nakładamy warstwę nawierzchniową i pozostawiamy ładnie gładkie wykończenie. Oznacza to, że faza denibbing/keying w procesie wykańczania wymaga nieco więcej wysiłku, ale potrzeba podniesienia usłojenia jako oddzielny proces jest usunięta.
Nie powiedziałbym “nie przeszkadzaj”, ale pomyślałbym o tym, jaki rodzaj wykończenia starasz się osiągnąć i czy jest to warte danego rodzaju drewna, którego używasz.
Jak w przypadku większości rodzajów wykończenia, proponuję spróbować z i bez tego procesu na kawałku drewna i zobaczyć efekty dla siebie.